سلام بر شما دوستان گلم! رسپی حلقه‌های سیب سرخ شده دسر اتریشی (Apfelradln) شروع یک فصل شیرین از دسرهای اتریشی هستش که میخوایم با همدیگه بریم سراغشون و خاطره سازی کنیم.
تو این سایت، ما با هم سفرهای خوش‌طعمی به کشورهای مختلف داشتیم؛ از غذاهای اصلی گرفته تا سوپ‌ها و دسرهایی که هرکدوم تکه‌ای از فرهنگ اون کشور بودن.
حالا رسیدیم به اتریش
کشوری با دسرهایی که شاید ظاهر ساده‌ای داشته باشن، اما پشتشون سال‌ها سنت، طعم‌های ماندگار، و حس خونه پنهان شده. برای شروع بخش دسرهای اتریشی، ۶ دسر کلاسیک و سنتی رو انتخاب کردم و قراره طی چند روز آینده، هر روز با توجه به حال‌وهوای اون روز، یکی از اون‌ها رو انتخاب و امتحان کنم.
یه جور سفر شیرین، قدم‌به‌قدم، با چاشنی کنجکاوی و علاقه به کشف فرهنگ از دل خوراکی‌ها.
- حلقه‌های سیب سرخ شده دسر اتریشی (Apfelradln)
- دسر مربایی اتریشی تارت لینزر (Linzer Torte)
- شیرینی وانیلی اتریشی وانیل‌کیپفرل (Vanillekipferl)
- پیراشکی مربایی اتریشی کراپفن (Krapfen)
- دسر لطیف اتریشی کریم‌شنته (Cremeschnitte)
- کیک شکلاتی اتریشی تورت ساخر (Sachertorte)
چرا دسر سیب سرخ شده انتخاب اولم بود؟
از بین همه‌ی دسرهایی که توی لیست اتریش بودن، امروز نگاهم موند روی Apfelradln یا همون حلقه‌های سیب نازک، سرخ‌شده در خمیر و پوشیده با دارچین و شکر. راستش این انتخاب فقط از سر کنجکاوی نبود. یه حس آشنا پشتش بود. سیب و دارچین همیشه برای من و خانواده‌م طعمی گرم و آرام‌بخش داشته. بارها باهاش کیک درست کردم و شاید شما هم رسپی کیک سیب و دارچینی رو که قبلاً اینجا گذاشتم، امتحان کرده باشین.
اما امروز، دلم می‌خواد همون ترکیب دوست‌داشتنی رو توی شکل جدیدی تجربه کنم. یه چیزی ساده، سریع، ولی پر از نوستالژی. و این شد که دسر سیب سرخ شده انتخاب اول من برای شروع این مسیر شیرین شد.
دسر سیب سرخ شده شروع یه سفر شیرینه
قبل از شروع این سفر شیرین باید بهتون بگم که دسرهای اتریشی قراره ما رو ببرن به دل کافه‌های قدیمی وین، به خونه‌هایی که بوی وانیل و کره از آشپزخونه‌شون بیرون می‌زنه و به لحظه‌هایی که با سادگی، موندگار میشن. با من باش تا قدم‌به‌قدم با این دسرها، هم شیرینی زندگی رو بچشیم، هم شیرینی فرهنگ اتریشی رو.
حس من نسبت به دسر حلقه های سیب سرخ شده
فکر می‌کنم این همون چیزیه که توی این چالش لیست دسرهای اتریشی برام جذابه:
دیدن چیزهایی که انگار می‌شناسمشون، ولی توی قالبی که تابه‌حال امتحان نکردم. دسر سیب سرخ شده قراره اولین ایستگاه من باشه برای کشف دسرهای اتریش و من با ذوق و کمی کنجکاوی، منتظرم ببینم این حلقه‌های ساده‌ی سیب، چه طعمی برای گفتن دارن.
اگه طرفدار دسر هستی و زیاد توی دسر درست کردن حرفه‌ای نیستی به نظرم بیا با دسر سیب سرخ شده اتریشی شروع کن!
یه انتخاب کم‌دردسر، خوش‌رنگ، و پر از حس خوب. و شاید یه شروع ساده باشه که راه رو برای کلی کشف شیرین باز کنه…
داستان حلقه‌های سیب سرخ شده اتریشی
اینجا من فقط آشپزی نمیکنم بیشترین هدف من توجه به سبک زندگیه. سبک زندگی که اجازه بده ما توی این دنیای شلوغ بتونیم لحظاتی رو از زندگی لذت ببریم و واقعا زندگی کنیم. برای همین اعتقاد من اینه که هر چقدر زندگی معنادارتر باشه ما بیشتر به لذت عمیق زندگی نزدیک‌تر میشیم.
با همین دیدگاه همیشه میرم سراغ داستانی پشت غذاها تا ببینم مردم اون کشور با این داستان چه عمقی به زندگیشون اضافه کردن. زندگی ما آدمها پر از داستانه و ما غذاهامون رو با داستانهامون گره می‌زنیم. غذاهایی که داستانهای عمیق تری دارند در طول زمان ماندگار میشن و همچنان میتونن به انسان‌های جهان لذت عمیق منتقل کنند.
داستان حلقه های سیب سرخ شده در پاییز اتریش شکل گرفته
پاییز که به اتریش می‌رسه، با خودش یه چیزی میاره که نه تو خیابون فروخته می‌شه و نه تو بازار. بوی سیب تازه. توی روستاهای آلپی، هر خونه‌ای یه درخت سیب توی باغچه‌ش داشت.
و وقتی میوه‌ها رسیده می‌شدن، بچه‌ها با ذوق می‌رفتن توی باغ، سیب‌ها رو می‌چیدن، و مادربزرگ‌ها لبخند می‌زدن:
“امشب Apfelradln یا همون سیب سرخ شده درست می‌کنم…”
دسر سیب سرخ شده، دسر بچه‌ها بود
با اینکه این دسر مخصوص بچه‌ها بود ولی بیشتر از اون، یه لحظه‌ی خانوادگی بود. وقتی همه دور میز می‌نشستن، صدای سرخ شدن سیب‌ها می‌اومد، و کسی که اولین حلقه سیب سرخ شده داغ رو می‌خورد، همیشه لبخند می‌زد و می‌گفت:
“مثل همیشه… بهترینه.”
سبک زندگی آهسته از دیرباز جریان داشته
وقتی خانواده‌ها به داشته‌هاشون بیشتر توجه میکنن تا نداشته‌ها اونوقت زندگی رنگ و طعم فوق العاده لذت بخشی به خودش میگیره. توی اتریش مردم با یه درخت سیب توی خونه‌هاشون پاییز رو برای خودشون زیباتر و دلچسب‌تر میکردن. پیام مهمی که این داستان برای همه ما داره اینه که:
“لزومی نداره برای شیرین کردن زندگی، دنبال چیزهای عجیب بگردیم. گاهی یه سیب، یه خمیر ساده و یه ذره وقت، میتونن معجزه کنن.”
این دسر، دعوتیه به زندگی در لحظه. به اینکه پاییز رو بو بکشی. با بچه‌هات سیب بچینی. با دست خودت برش‌شون بدی و بذاری توی همون آشپزخونه‌ی کوچیکت، یه خاطره‌ی موندگار شکل بگیره. به همین سادگی و به همین خوشمزگی.
خب حالا با همین حس بیاین با هم بریم سراغ درست کردن این دسر ساده و اصیل!
مواد لازم:
- سیب‌های سفت و تازه (مانند گرنی اسمیت، هانی‌کریسپ یا برانبورن): ۲ تا ۳ عدد
- آب لیموی تازه: به مقدار لازم
- تخم‌مرغ بزرگ: ۲ عدد
- شیر (هر درصد چربی): ۱۲۵ میلی‌لیتر
- روم (اختیاری): ۲۰ میلی‌لیتر
- عصاره وانیل: ۱ قاشق چای‌خوری
- آرد چندمنظوره بدون گلوتن: ۱۲۵ گرم
- نمک: ½ قاشق چای‌خوری
- روغن گیاهی با نقطه دود بالا (مانند روغن کانولا یا ذرت) برای سرخ کردن
- پودر شکر برای تزئین
- دارچین (اختیاری) برای تزئین
طرز تهیه Apfelradln (حلقه‌های سیب سرخ شده)
۱. آماده کردن حلقه‌های سیب
اول از همه سیب‌ها رو شستم. از نوع سفت انتخابشون کرده بودم، چون می‌دونستم موقع سرخ شدن نباید وا برن. پوستشون رو گرفتم و با هسته‌گیر، وسطشون رو درآوردم. بعد شروع کردم به برش دادن، حلقه‌هایی حدوداً یک سانتی‌متر.
برای اینکه رنگشون تیره نشه، یه کم آب لیمو تازه ریختم روشون. همون موقع بوی ترش و تازه‌ی سیب و لیمو فضای آشپزخونه رو پر کرده بود.
۲. درست کردن خمیر
زرده و سفیده‌ی دو تا تخم‌مرغ رو جدا کردم. سفیده‌ها رو گذاشتم توی یه کاسه تمیز و با یه ذره نمک، شروع کردم به زدن. اونقدر زدم تا کاملاً پف کرد و به مرحله‌ی قله‌های سفت رسید.
توی یه کاسه‌ی دیگه، زرده‌ها رو با شیر، عصاره‌ی وانیل و یه کم روم (داشتم و استفاده کردم) مخلوط کردم. آرد و نمک رو اضافه کردم و خوب هم زدم تا خمیر یکدست بشه.
بعد با حوصله سفیده‌ی زده‌شده رو قاشق‌قاشق به خمیر اضافه کردم و با حرکت‌های دورانی آروم هم زدم تا پف سفیده‌ها نخوابه. یه خمیر سبک و پف‌دار درست شده بود که خیلی دوست‌داشتنی به نظر می‌رسید.
۳. گرم کردن روغن
توی یه قابلمه‌ی نسبتاً عمیق، حدود ۵ سانتی‌متر روغن ریختم. حرارت رو گذاشتم روی متوسط تا به حدود ۱۸۰ درجه برسه. حواسم به دما بود چون نمی‌خواستم خمیر بسوزه یا خیلی روغن جذب کنه.
۴. سرخ کردن حلقه‌های سیب
وقتی روغن به دمای مناسب رسید، حلقه‌های سیب رو یکی‌یکی برداشتم، توی خمیر فرو بردم و مطمئن شدم که کاملاً پوشیده شدن. بعد آروم انداختمشون توی روغن داغ. هر سری دو تا یا سه تا سرخ می‌کردم تا دما نیفته.
هر طرفشون حدود ۲ تا ۳ دقیقه طول کشید تا طلایی بشه. وقتی برمی‌گشتمشون، صدای آرام روغن و بوی شیرینی ملایم سیب و وانیل، یه حس آرامش عجیبی داشت.
۵. گرفتن روغن اضافه
حلقه‌های سیب سرخ شده رو با کفگیر سوراخ‌دار از روغن بیرون آوردم و گذاشتم روی دستمال کاغذی. دیدن اون بافت طلایی و ترد، برای من مثل دیدن نتیجه‌ی یه نقاشی تموم‌شده بود.
۶. پاشیدن پودر شکر و دارچین
وقتی هنوز گرم بودن، روشون پودر شکر پاشیدم. یه کم هم دارچین اضافه کردم چون عاشق ترکیبش با سیبم. یه بوی کلاسیک و خاص از توی آشپزخونه بلند شد. همون موقع یکی رو امتحان کردم… بیرونش ترد و داخلش نرم و شیرین؛ دقیقاً همونی بود که دلم می‌خواست.
دسر سیب سرخ شده طعمی آشنا، در لباسی تازه
همیشه فکر می‌کردم سیب و دارچین رو خوب می‌شناسم. از اون ترکیب‌هایی بود که توی خونه‌ی ما همیشه یه جای خاصی توی دل خودش داشت؛ باهاش کیک پختم، دسر درست کردم، و رسپی‌ش رو بارها باهاتون به اشتراک گذاشتم. ولی امروز، با Apfelradln، همون طعم قدیمی رو توی شکلی تازه تجربه کردم.
چیزی بیشتر از سادگی
این دسر خیلی ساده‌ست، ولی پشت این سادگی یه چیزی هست که آدم رو غافلگیر می‌کنه: صدای تردِ پوشش سرخ‌شده‌اش زیر دندون،
و بویی که با اولین گاز آدمو می‌بره به یه عصر پاییزی که توش همه‌چیز نرمه… گرم… صمیمی.
حرفی از دل
دسر حلقه های سیب سرخ شده برای شروع این مسیر شیرین، انتخاب درستی بود. نه فقط چون طعمش خوشمزه بود،
بلکه چون یه یادآوری لطیف بود از اینکه همیشه لازم نیست چیزهای خیلی جدید کشف کنیم. گاهی همون چیزهایی که می‌شناسیم،
فقط با یه تغییر کوچیک، دوباره دل‌مون رو می‌برن.