«با رها کردن، همه چیز به دست می‌آد. دنیا مالِ اوناییه که رها می‌کنن.» – لائوتسه
تا حالا شده حس کنی همه چیز توی زندگی‌ت به خودت بستگی داره؟ اینکه اگه یه لحظه دستت رو از کار برداری، همه چی از هم می‌پاشه؟ انگار اگه خودت همه چیز رو مدیریت نکنی، دنیا روی سرت خراب می‌شه. ولی واقعیت اینه که این حس، یه جور خیال‌پردازیه.
به وبسایت فریبا رجبی خوش اومدین! توی این بلاگ یکی دیگه از میلیون‌ها ایده جهان درباره اینکه چطور میتونیم زندگی خوبی برای خودمون بسازیم رو با هم بررسی می‌کنیم. پس با من همراه باشین!
چرا نمی‌تونیم همه چیز رو کنترل کنیم؟
ما فقط یه جزئی از کل زندگی هستیم. فکر کن هزاران اتفاق کنار هم قرار می‌گیرن تا یه چیز درست بشه. اون‌وقت تصور اینکه ما میتونیم همه چیز رو کنترل کنیم، یه تصوره که با واقعیت زندگی خیلی فاصله داره. زندگی همیشه طبق برنامه پیش نمی‌ره.
فرض کن امروز تصمیم گرفتی یه روز عالی برای خودت بسازی. می‌خوای کار کنی، وقت بذاری برای خودت، درس بخونی یا حتی استراحت کنی. اما ناگهان یه اتفاق غیرمنتظره می‌افته. مثلاً یه دفعه می‌بینی لوله خونه‌ت ترکیده و حالا باید کل روز رو دنبال تعمیرکار بدوی. یا برنامه داشتی که کلی درس بخونی، ولی یه سرماخوردگی عجیب و غریب می‌گیری و حتی نمی‌تونی دو ساعت هوشیار بمونی.
تو مسئول کل زندگی نیستی
حالا اینو گسترش بده به بقیه زندگی. ممکنه هدف داشته باشی، برنامه‌ریزی هم کرده باشی، ولی همیشه یه چیزی هست که از کنترلت خارجه. هر چقدر هم بخوای که همه جزئیات رو تحت کنترل خودت داشته باشی، نمی‌تونی. چون تو تنها یه بخش کوچیکی از این معادله پیچیده هستی.
درس رها کردن
یه چیزی که باید متوجه بشی اینه که ما میتونیم کلیات زندگی رو برنامه‌ریزی کنیم، ولی توی جزئیاتش، همیشه باید آمادگی رو داشته باشیم که همه چی طبق نقشه پیش نره. این مهم‌ترین درس زندگیه. رها کردن یعنی قبول کنی که هر چیزی به تو بستگی نداره و قرار نیست همه چیز همیشه تحت کنترل تو باشه.
چطور با چالش‌ها مواجه بشیم؟
فرض کن هدفت رو انتخاب کردی، کلی تلاش هم کردی که بهش برسی. ولی شرایط یه جوری شده که یه کم بیشتر از اون چیزی که فکرش رو می‌کردی طول کشیده. ممکنه حس کنی این تقصیر توئه، یا شاید هم به خودت فشار بیاری که «چرا هنوز نشده؟» ولی باید یاد بگیری که همیشه همه چیز همون‌جوری که می‌خوای پیش نمی‌ره. تو فقط می‌تونی قدم به قدم جلو بری و آماده این باشی که توی لحظه با چالش‌ها کنار بیای.
مثال رانندگی
مثلا فرض کن که داری رانندگی می‌کنی و هدفت رسوندن خودت به یه مقصد مشخصه. اما تو نمی‌تونی سرعت بقیه ماشین‌ها، ترافیک یا حتی شرایط آب و هوا رو کنترل کنی. فقط می‌تونی تصمیم بگیری که توی این مسیر چطور واکنش نشون بدی. اگه ترافیک سنگینه، به جای عصبانی شدن، می‌تونی یه موسیقی بذاری و ذهنت رو آرام کنی. این یعنی اینکه تو در لحظه انتخاب می‌کنی که چطور با چیزایی که دست تو نیست کنار بیای.
برای کلیات زندگی برنامه‌ریزی کن نه جزئیات!
چیزی که خیلی مهمه اینه که بتونی کلیات زندگی‌ت رو برنامه‌ریزی کنی، نه اینکه به هر جزئیات کوچیکی بچسبی. تو می‌تونی تصمیم بگیری که مثلاً توی پنج سال آینده چه هدف‌هایی داری، چه مهارت‌هایی می‌خوای یاد بگیری، یا حتی چه جاهایی می‌خوای بری. ولی باید بدونی که راه رسیدن به این هدف‌ها پر از اتفاقات غیرمنتظره‌ست.
پذیرش اتفاقات غیرمنتظره
اگه این اتفاق‌ها رو به عنوان بخشی از زندگی قبول کنی، اون‌وقت یاد می‌گیری که استرس کمتری داشته باشی و بیشتر توی لحظه زندگی کنی. چون می‌دونی که بالاخره یه روزایی ممکنه خوب نگذره، ولی این روزهای سخت همیشه همیشگی نیستن.
رها کن و سبک‌تر زندگی کن
رها کردن یعنی به زندگی اعتماد کنی. یعنی قبول کنی که همیشه همه چیز دست تو نیست، ولی تو همیشه قدرت این رو داری که توی لحظه تصمیم بگیری چطور با مشکلات و چالش‌ها برخورد کنی.
قدرت رها کردن
وقتی یاد می‌گیری رها کنی، سبک‌تر و آزادتر می‌شی. کمتر توی جزئیات گیر می‌کنی و بیشتر به خودت اجازه می‌دی از مسیر زندگی لذت ببری. پذیرش اینکه زندگی با برنامه‌ریزی دقیق ما پیش نمی‌ره، بزرگ‌ترین رهایی رو توی زندگی بهت می‌ده.
چگونه با روابطی که نمی‌شه رهاشون کرد زندگی کنیم؟
پذیرش شرایط موجود
تصور کن توی یک رابطه‌ای هستی که به هر دلیلی نمی‌تونی ازش خارج بشی. حالا رنج کشیدن توی این شرایط یعنی ذهنت روی دو تا چیز قفل شده: اول اینکه فکر می‌کنی می‌تونی همه چیز رو کنترل کنی و دائم در حال تلاش برای بهتر کردن رابطه هستی. ولی اینو فراموش می‌کنی که رابطه فقط و فقط وابسته به یک نفر نیست. اگه طرف مقابل هیچ تلاشی برای بهبود رابطه نکنه یا حتی بخواد عمداً بدترش کنه، تو هر چقدر هم تلاش کنی، به هیچ جایی نمی‌رسی.
تمرکز بر رشد شخصی
وقتی متوجه شدی عواملی در کارند که از کنترل تو خارجند، وقتش رسیده که واقعیت رو بپذیری. باید دست از تلاش بیهوده برداری و حتی انتظاراتت رو رها کنی. حالا فرصتی پیش اومده که نفس عمیق بکشی و به خودت توجه کنی و از خودت بپرسی من به تنهایی چه کاری می‌تونم انجام بدم تا زندگیم بهتر بشه؟ تمرکز بر روی خودت و رشد شخصی‌ات میتونه به مرور زمان روی کل زندگی‌ات تأثیر مثبت بذاره.
سخن آخر
در واقع، ما در عین بی‌قدرتی، قدرتمندیم. میتونیم زندگی خودمون رو بسازیم. وقتی یاد می‌گیریم به خودمون توجه کنیم و از انتظارهای بی‌جا دست بکشیم، به‌تدریج شرایط رو به نفع خودمون عوض می‌کنیم. این تغییرات شاید در ابتدا کوچک به نظر برسن، ولی به مرور زمان، می‌تونند نتایج بزرگ و مثبتی رو در زندگی‌مون به بار بیارن. پس رها کن، به زندگی اعتماد کن و از مسیر لذت ببر.
ویدیو این بلاگ رو هم ببینید
برای این بلاگ یک ویدیو ساختم که توی کانال یوتیوبم که همین پایین براتون لینکش رو گذاشتم میتونید ببینید. احتمالا دیدن تصاویر مرتبط با این مطالب و همچنین یکبار دیگه شنیدن این نکات مهم که با صدای خودم اون‌ها رو خوندم میتونه بهتون کمک کنه با مفهوم رها کردن و به آرامش رسیدن بهتر آشنا بشید. بلاگ‌های دیگه‌ای هم هستند که در رابطه با این موضوع بهتون کمک میکنند حال خوبی رو رقم بزنید.
پذیرش در زندگی فرصت خلق می‌کنه