سلام دوستان به چالش دسر پنجم از شش دسر اتریشی خوش اومدید. امروز نوبت رسیده به دسر لطیف اتریشی یا همون کِریمشنته (Cremeschnitte). فقط دو تا انتخاب مونده بود و من امروز تصمیم گرفتم با یه دسر لطیف چالشم رو از سر بگذرونم. البته که دلایل خودم رو داشتم که در ادامه بهتون میگم.
- حلقههای سیب سرخ شده دسر اتریشی (Apfelradln)
- دسر مربایی اتریشی تارت لینزر (Linzer Torte)
- شیرینی وانیلی اتریشی وانیلکیپفرل (Vanillekipferl)
- پیراشکی مربایی اتریشی کراپفن (Krapfen)
- دسر لطیف اتریشی کریمشنته (Cremeschnitte)
- کیک شکلاتی اتریشی تورت ساخر (Sachertorte)
چرا دسر لطیف اتریشی انتخاب امروز؟
دیدید بعضی روزها هیجان نمیخوای. نه حوصله رنگهای زیاد، نه حوصله شلوغی، نه حتی صداهای مختلف. آره من امروز دلم یه استراحت میخواد راستش رو بخواین حتی برای غذا هم یه سوپ لطیف درست کردم و به معدهام استراحت دادم.
برای همین با خودم گفتم اگه قراره امروز دسر درست کنم یا همین دسر لطیف اتریشی رو انتخاب میکنم یا اصلا امروز رو به خودم استراحت میدم. این شد که امروز کِریم شنته شد چالش روز پنجمم.
طرز تهیه سوپ جعفری با خامه آلمانی
دسر لطیف برای آهستهتر زندگی کردن
فقط یه چیز لطیف، یه چیز که وقتی بهش فکر میکنی، یهکم آهستهتر نفس میکشی. من که تا حالا این دسر رو درست نکردم ولی از روی عکسهاش میتونم بگم ظرافتی که داره احساس آرامش به آدم میده.
ظرافتی که نگاهت رو نگه میداره. این دسر با اون لایههای منظم خمیر هزارلا، و اون کرم وانیلی سبک و ابری که بینش نشسته برام شبیه آرامشه. خلاصه که امروز به دلم صابون زدم که این دسر لطیف اتریشی میتونه به یه دسری تبدیل بشه که با چنگال فرو میری وسطش
و حس میکنی همهچی کند شده… نرم شده… آروم شده.
اما مثل همیشه قبل از شروع میخوام بدونم این کِریم شنته یا همون دسر لطیف اتریشی چه داستانی از سر گذرونده تا رسیده به اینجا.
طرز تهیه دسر بادام کاراملی اسپانیایی (Bienmesabe)
داستان دسر لطیف اتریشی یا کِریمشنته
کریمشنته یه دسر اتریشی-اسلوونیاییه که بعد از جنگ جهانی دوم، وقتی مردم از دل ویرانیها بیرون میاومدن و دوباره خونهها و قهوهخانههاشون رو میساختن، تبدیل شد به نماد بازگشت لطافت به زندگی.
توی اون روزهای سخت، آدمها دلشون میخواست یه چیز ساده، اما ظریف و زیبا داشته باشن. چیزی که بهشون یادآوری کنه:
“ما هنوز میتونیم بخندیم، بنشینیم و قهوهمون رو با یه دسر خوشگل بخوریم.”
و این شد که کریمشنیته توی ویترین شیرینیفروشیها ظاهر شد. لایهی ترد خمیر هزارلا، با یه کرم وانیلی سبک که مثل ابره، و رویی از پودر قند. شیرینیای که باید با دقت بریده بشه، با احترام برداشته بشه و با مکث خورده بشه. چون زود له میشه و زود هم میریزه. برای همین باید همه چیزش در نهایت آرامش انجام بشه.
درس زندگی آهسته از یک دسر لطیف اتریشی
Cremeschnitte بهمون میگه:
“همهچیز تردتر و لطیفتر از اونیه که فکر میکنی… پس آرومتر قدم بردار، عمیقتر نگاه کن و از لحظه لذت ببر.”
این دسر، دعوتیه به یه عصر آروم. یه فنجون قهوه، یه کتاب کنار پنجره و یه شیرینی که فقط اگه با عشق خورده بشه، لذت واقعیشو نشون میده.
و درسی که برای من داره
گاهی عامدانه میرم سراغ چیزهای لطیف که باید با دقت و آرامش باهاشون کار کنی توی آشپزی هم این کار مثل یک تمرین مدیتیشن میمونه برای اینکه به خودم یادآوری کنم باید آرومتر و در لحظه زنگی کنم تا بتونم زندگی رو همونطور که هست احساس کنم. عجله و شتابی که سالها همراهم بوده رو این روزها با همین تمرینهای ساده کنار میگذارم تا بتونم عمیقتر نفس بکشم و لذت ببرم.
۵ کار ساده برای بیشتر لذت بردن از فصل بهار
مواد لازم:
- خمیر پفکی (پاف پاستری)
- ۲ ورق خمیر پفکی آماده (میتوانید از فروشگاههای مواد غذایی تهیه کنید)
- یا خمیر پفکی خانگی (در صورت تمایل به تهیه خمیر پفکی خانگی، میتوانید از دستورهای موجود استفاده کنید)
- کرم پاتیسیر (کِرِم کاستارد)
- ۵۰۰ میلیلیتر شیر
- ۱۰۰ گرم شکر
- ۴ عدد زرده تخممرغ
- ۴۰ گرم نشاسته ذرت
- ۱ قاشق چایخوری عصاره وانیل
- خامه
- ۲۰۰ میلیلیتر خامه پرچرب
- ۲ قاشق غذاخوری شکر
- ۱ قاشق چایخوری عصاره وانیل
- پودر قند: برای تزئین
طرز تهیه دسر لطیف اتریشی (کِریمشنته)
۱. درست کردن کرم پاتیسیر
اول از همه، شیر رو توی یه قابلمه ریختم و روی حرارت ملایم گذاشتم تا گرم بشه. نمیخواستم بجوشه، فقط کافی بود داغ بشه.
توی یه کاسهی جدا، زردههای تخممرغ رو با شکر زدم تا یه ترکیب کرمی و روشن بهدست بیاد. بعد نشاستهی ذرت رو هم اضافه کردم و حسابی هم زدم تا یه بافت صاف و یکدست پیدا کنه.
کمکم شیر داغ رو ریختم روی مخلوط تخممرغی، همزمان با هم زدن مداوم. بعد دوباره همهی مخلوط رو برگردوندم توی قابلمه و گذاشتم روی حرارت کم.
همزدن این قسمت یه جور مدیتیشن بود. وقتی حس کردم کرم داره غلیظ میشه و فرم میگیره، حرارت رو خاموش کردم و وانیل رو اضافه کردم. یه پلاستیک روی سطح کرم گذاشتم (مستقیم روی خودش، نه فقط روی ظرف) تا پوسته نبنده، و گذاشتم کنار تا خنک شه.
۲. درست کردن خامه زدهشده
توی یه کاسهی دیگه، خامهی سرد رو با شکر و یه قاشق چایخوری عصارهی وانیل ریختم. با همزن برقی شروع کردم به زدن. وقتی قوامش رسید به اون حالت پفی و نرمِ دلخواه، حس کردم این لایهی لطیف مکمل خوبی برای اون کرم پاتیسیر سنگینتر خواهد بود.
۳. آمادهسازی خمیر پفکی
من از خمیر پفکی آماده استفاده کردم. دوتا ورق ازش رو باز کردم، روی سینی فر با کاغذ روغنی گذاشتم، با چنگال چندتا سوراخ ریز زدم که پف نکنه، و گذاشتمش توی فر.
فر رو روی ۲۰۰ درجه سانتیگراد از قبل گرم کرده بودم. حدود ۱۸ دقیقه طول کشید تا کاملاً طلایی و ترد بشه. بعد گذاشتمشون کاملاً خنک بشن تا موقع کار باهاش خرد نشن.
۴. مونتاژ دسر
یه لایه از خمیر پفکی رو گذاشتم کف ظرف. نصف کرم پاتیسیر خنکشده رو روش پخش کردم. بعد خامهی زدهشده رو به آرومی روی کرم پخش کردم تا سطحش صاف بشه.
لایهی دوم خمیر رو گذاشتم روی خامه. کمی فشارش دادم که بچسبه ولی نه اونقدر که خامه از کنارهها بیرون بزنه.
بقیهی کرم پاتیسیر رو هم روی این لایه پخش کردم. اگه بخوای میتونی یه لایهی دیگه هم از خمیر پفکی بذاری روش، ولی من اینجا همون دو لایه نگه داشتم.
۵. خنک کردن و سرو
روی دسر کمی پودر قند پاشیدم و گذاشتمش توی یخچال.
حداقل ۲ ساعت صبر کردم تا خودش رو بگیره. وقتی وقت سرو رسید، با یه چاقوی تیز و خیس برش زدم.
اولین برش که از ظرف جدا شد، اون لایههای صاف و منظم و کرمهای پفی دقیقاً همونی بودن که تو ذهنم داشتم. هر لقمهاش ترکیب لطافت و شیرینی و تردی بود.

دسر لطیف اتریشی طعمی برای لحظههای آرام
Cremeschnitte یه دسره که فریاد نمیزنه. نه با رنگ، نه با عطر، نه با ظاهر پرزرقوبرق. اما وقتی قاشق رو از بین لایههای کرم و خمیر عبور میدی، یه جور مکثِ قشنگ وارد روزت میشه. نرمیای که باید لمسش کرد طعمش یه تعادل قشنگ بود. بین شیرینی و لطافت، بین سادگی و دقت.
یه دسر که نه با هیجان، بلکه با آرامش خودش رو بهت نشون میده.
حرفی از دل
خیلی دسرها برای جشن ساخته شدن. برای مهمونی یا تولد. ولی بعضی دسرها برای لحظههای خصوصیترن. برای وقتهایی که میخوای یه کم کندتر زندگی کنی. دسر لطیف اتریشی یا همون Cremeschnitte برام شبیه همون لحظهها بود.
زندگی هم گاهی همینقدر لطیفه
نه همیشه بلند، نه همیشه رنگی. گاهی زندگی، درست مثل این دسر، توی سکوتش عمیقتره و اگه یاد بگیری قاشق رو آرومتر فرو ببری،
ممکنه یه لایهی شیرین از درون خودت رو هم پیدا کنی.