سلام و درود بر دوستان عزیزم! امروز هم همونطور که بهتون قول داده بودم نوبت پیراشکی مربایی اتریشی یا همون کراپفن (Krapfen) شده، چهارمین انتخاب چالش دسرهای اتریشی که این چند روز تصمیم گرفتم براتون بلاگ‌هاشون رو بنویسم. حالا چرا پیراشکی مربایی شد انتخاب روز چهارم یا به عبارتی امروز من؟
- حلقه‌های سیب سرخ شده دسر اتریشی (Apfelradln)
- دسر مربایی اتریشی تارت لینزر (Linzer Torte)
- شیرینی وانیلی اتریشی وانیل‌کیپفرل (Vanillekipferl)
- پیراشکی مربایی اتریشی کراپفن (Krapfen)
- دسر لطیف اتریشی کریم‌شنته (Cremeschnitte)
- کیک شکلاتی اتریشی تورت ساخر (Sachertorte)
چرا پیراشکی مربایی انتخاب امروز؟
بین دسرهایی که توی لیست اتریشی نوشتم، چندتاشون برام آشنا بودن یا حداقل یه تصویری از طعم‌شون توی ذهنم بود. اما Krapfen نه. فقط یه اسم بامزه، یه عکس از یه پیراشکی پُف‌کرده، و اون پودر شکر روی سطحش. و خب راستش رو بخواین مربا همیشه برای من یادآور شادی و خنده است. چه اون موقع‌ها که بچه بودم و خونه مادربزرگ کنارش مربا می‌پختم چه حالا که خودم برای بچه‌هام مربا درس می‌کنم.
در هر صورت مربا توی خونه ما همیشه باعث شادی و خنده شده و من امروز دلم میخواد این پیراشکی مربایی اتریشی مهمون خونه ما باشه تا شادی و خنده رو به خونه‌مون بیاره. حالا جالب‌تر اینکه داستان پشت این پیراشکی مربایی اتریشی هم جشن و شادیه. بگذارید براتون تعریف کنم.
طرز تهیه پیراشکی مربایی یا آلمانی
داستان پیراشکی مربایی اتریشی یا کراپفن
زمستون که می‌رسه، مخصوصاً نزدیک به جشن فاشینگ (Carnival) در اتریش و آلمان، نونوایی‌ها پر می‌شن از یه شیرینی تپل و گرد، پوشیده از پودر قند به اسم کراپفن.
بچه‌ها عاشقشن. بزرگ‌ترها هم. چرا؟ چون داخلش همیشه یه سورپرایز منتظرته. گاهی مربای زردآلو، گاهی کرم وانیلی، گاهی شکلات… . اما این شیرینی فقط یه دسر نیست؛ یه سنته، یه جشنه، یه خنده‌ست.
می‌دونی قدیمی‌ترین روایت‌ها چی می‌گن؟
می‌گن اولین بار در قرن ۱۶ میلادی، یه زن شیرینی‌پز وینی به نام «Cäcilie Krapf» این شیرینی رو برای شوهرش که سرباز بود پخت و کم‌کم دستورش بین مردم پخش شد و اسمش هم از نام خودش گرفت: Krapfen.
تصور کن یک زن که مدتها منتظر بوده و میدونسته اون روز قراره همسرش رو ببینه با عشق و شادی که در درونش بوده این پیراشکی مربایی رو ابداع کرده. جالبه نه؟
کراپفن یه چیز مهم بهمون یاد می‌ده
تلخی‌ها و دوری‌ها رو میشه با شیرینی‌های بیشتر گره زد. مثل کراپفن که وسط پیراشکی‌های شیرین مربا ریخت تا شیرین‌تر بشه. کسی چه میدونه شاید می‌خواست با این کار تلخی‌های که توی دوران دوری کشیده رو با شیرینی مضاعف جبران کنه.
درست مثل زندگی که مجموعش شاید خیلی شیرین و همراه با شادی نباشه ولی بهانه‌های کوچیک رو جشن گرفتن زندگی رو برامون خیلی شیرین‌تر میکنه.
پذیرش در زندگی فرصت خلق میکنه
سبک زندگی آهسته و اهمیت لحظه‌های کوچک
مثل لحظه‌ای که کراپفن رو گاز می‌زنی و مربا بیرون می‌زنه و همه می‌زنن زیر خنده. یا لحظه‌ای که توی نونوایی، دنبال اون یکی‌ای می‌گردی که بیشتر پف کرده. این شیرینی نماد شادی بی‌دلیله. نماد اون روزهایی که آدم یادش میاد: “من حق دارم خوشحال باشم… حتی بدون هیچ دلیل خاصی.”
به نظرم چون این شیرینی، از دل عشق و انتظار متولد شده میتونه برای جشن گرفتنِ لحظه‌ای که زندگی برمی‌گرده به خونه درست بشه. درست مثل امروز که من بی دلیل دلم یه جشن کوچیک خونوادگی میخواد. پس بریم با هم این پیراشکی مربایی اتریشی رو درست کنیم:
۵ راه قدرشناسی برای لحظات کوچک زندگی
مواد لازم
مواد لازم برای خمیر:
- شیر ولرم: ۱ لیوان (حدود ۲۴۰ میلی‌لیتر)
- کره و روغن مایع مخلوط: نیم استکان (حدود ۴۵ میلی‌لیتر؛ ترکیبی از هر کدام ۳ قاشق غذاخوری)
- آب ولرم: ¼ لیوان (حدود ۶۰ میلی‌لیتر)
- شکر: ۲ قاشق غذاخوری
- خمیر مایه: ۱۰ گرم (یا ۱ قاشق غذاخوری)
- تخم‌مرغ بزرگ: ۲ عدد
- نمک: ½ قاشق چای‌خوری
- آرد سفید: ۳ تا ۴ لیوان (بسته به جذب آرد)
- وانیل (اختیاری): کمی
مواد لازم برای پر کردن و پوشش:
- مربای دلخواه (مانند تمشک، زردآلو یا هلو): به مقدار لازم
- پودر قند: برای پوشش
- روغن برای سرخ کردن: به مقدار لازم
طرز تهیه کراپفن (Krapfen) – پیراشکی مربایی اتریشی
۱. آماده کردن خمیر مایه
اول از همه، خمیر مایه رو با یه قاشق شکر و یه چهارم لیوان آب ولرم قاطی کردم. گذاشتمش یه گوشه‌ی گرم آشپزخونه و یه پارچه نازک روش انداختم. حدود ۱۵ دقیقه بعد، وقتی دیدم روش پر از حباب‌های ریز شده، فهمیدم کاملاً فعال شده و آماده‌ست برای وارد شدن به مرحله‌ی بعد.
۲. درست کردن پایه‌ی خمیر
تو یه کاسه‌ی بزرگ، تخم‌مرغ‌ها رو شکستم، شیر ولرم، کره و روغن مایع، باقی‌مونده‌ی شکر و یه کوچولو وانیل اضافه کردم. هم زدم تا یه ترکیب صاف و روان به دست بیاد. اون لحظه، بوی شیر و کره و وانیل واقعاً یه حس شیرین و خونه‌گرم‌کن داشت.
۳. اضافه کردن خمیر مایه و آرد
خمیر مایه‌ی فعال شده رو به مخلوط تخم‌مرغ اضافه کردم. بعد کم‌کم شروع کردم به ریختن آرد. نمک رو هم قاطی کردم.
هم زدم و هم زدم تا خمیر شروع کرد به فرم گرفتن. یه بافت نرم و کمی چسبناک به دست اومد که کاملاً حس خوبی داشت، نه خشک بود و نه خیلی روان.
۴. ورز دادن و استراحت دادن خمیر
خمیر رو روی یه سطح آردپاشی‌شده آوردم و شروع کردم به ورز دادن. حدود ۷ دقیقه با حوصله ورز دادم تا حسابی لطیف و الاستیک شد. بعد توی یه ظرف چرب‌شده گذاشتمش، روشو با سلفون پوشوندم و گذاشتم یه جای گرم تا حدود یک ساعت و نیم استراحت کنه. وقتی برگشتم دیدم دو برابر شده، ذوق کردم! دقیقاً همون چیزی که منتظرش بودم.
۵. شکل دادن کراپفن‌ها
خمیر پف‌کرده رو خیلی آروم دوباره کمی ورز دادم که گازش خارج شه. بعد بازش کردم تا ضخامتش تقریباً ۱ سانتی‌متر بشه. با قالب گرد شروع کردم به برش زدن.
روی نیمی از دایره‌ها یه قاشق کوچولو مربا گذاشتم (مربای تمشک انتخابم بود!). بعد یه دایره دیگه روش گذاشتم و دورش رو با انگشت فشار دادم تا حسابی بچسبه و مربا بیرون نزنه.
۶. استراحت دوم
کراپفن‌های شکل‌گرفته رو گذاشتم روی یه سینی آردپاشی‌شده، روشونو پوشوندم و حدود ۴۵ دقیقه دیگه استراحت دادم. پفشون که بیشتر شد، حس کردم الان وقت سرخ کردنه.
۷. سرخ کردن
روغن رو توی قابلمه‌ی نسبتاً عمیق ریختم و گذاشتم تا دماش برسه به حدود ۱۷۰ درجه. یکی‌یکی کراپفن‌ها رو آروم انداختم توی روغن. هر طرفشون حدود ۲ تا ۳ دقیقه زمان برد تا یه رنگ طلایی قشنگ بگیره. وقتی از روغن درشون می‌آوردم، ظاهر پف‌کرده و رنگ گرم و ملایمشون واقعاً چشم‌نواز بود.
۸. پوشوندن با پودر قند
کراپفن‌های سرخ‌شده رو گذاشتم روی دستمال کاغذی تا روغن اضافیشون گرفته شه. بعد با الک، پودر قند روی همه‌شون پاشیدم. اون لحظه‌ای که قند مثل برف نشست روشون، یه حس عیدونه بهم دست داد.
پیراشکی مربایی اتریشی دسری که لبخند می‌زنه
Krapfen برام بیشتر از یه دسر بود؛ یه لحظه‌ی بامزه وسط یه روز معمولی. اولش نمی‌دونستم دقیقاً با چی طرفم، ولی ظاهر گرد و پف‌دارش، اون لایه‌ی نازک پودر قند و مربای پنهون وسطش باعث شد حس کنم قراره یه چیز بانمک و متفاوت کشف کنم.
یه غافلگیری شیرین
وقتی بچه‌ها با اولین گاز، به مربا رسیدن، دقیقاً همون لحظه‌ای بود که خندیدم. چون قیافه‌هاشون میگفت سوپرایز شدن و همونطور که فکر میکردم باعث یه خنده‌ی واقعی توی خونه شد. از همون خنده‌هایی که به‌خاطر یه چیز کوچیک اتفاق می‌افته، ولی تا ته دلت می‌ره و من هم برای امروز همین رو میخواستم.
طرز تهیه ۳ عصرانه گرم و آبکی و شیرین
حرفی از دل
خیلی وقتا دسرها رو با وسواس انتخاب می‌کنیم. اما بعضی وقتا، همون انتخاب‌های بی‌برنامه، همون چیزهایی که نمی‌شناسیم،
می‌شن شروع یه حسِ قشنگ.
پیراشکی مربایی اتریشی برای من یه تجربه‌ی شاد و تازه بود. یه خوراکی که یادم انداخت میشه شادی و جشن رو با یه غافلگیری کوچیک به خونه آورد و لذت برد.
۵ راهکار ساده برای به اوج شادی و لذت رسیدن
زندگی هم همین‌قدر ساده غافلگیرت میکنه
گاهی لازمه بذاریم چیزی غافلگیرمون کنه. یه شیرینی ساده با مربا، یا یه روز ساده با یه اتفاق بامزه. زندگی پر از لحظه‌هاییه که اگه بذاریم بیان، خودشون خوشحال‌مون می‌کنن. درست مثل یه گاز از یه پیراشکی ناشناس.